ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ για εθνική εξωτερική πολιτική

Στις απαρχές της νέας χιλιετίας, είναι αναγκαίο να μετασχηματιστεί η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος σε ένα λειτουργικό εργαλείο συνεργασία;ς για την προώθηση των συμφερόντων με διάρκεια.

Η Ελλάδα, ως μέλος της E.E. και συνάμα χώρα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, βασικοί στόχοι και προτεραιότητες της εξωτερικής της πολιτικής, πρέπει να είναι η ενεργή συμμετοχη της, στην προώθηση των αρχών της ειρήνης, της σταθερότητας και της συνεργασίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

------------------------------------

Αρβανίτη Πρεβεζάνου Ευγενία

Μέρος 3ο

Γ) ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Ρωσία – Ανατολική Ευρώπη – Κεντρική Ασία

Το ευρύτερο διεθνές παγκοσμιοποιημένο σύστημα ( ΟHE, ανοιχτή οικονομία, διεθνή φόρα) όπου η Eλλάδα εντάσσεται χάρη στη συμμετοχή της. Η πολιτική που ακολούθησε ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, δεν ήταν διόλου κακή[1], διοτι άνοιξε την ελληνο-ρωσική συνεργασία και την κατέστησε σύμπραξη, προβαίνοντας σε κινήσεις που καθιστούν Αθήνα και Μόσχα στρατηγικούς εταίρους[2] και το ίδιο ισχύει, σε μικρότερο βαθμό, για τον γαλλο-γερμανικό άξονα.

Επίσης, η ένταξη των χωρών της Kεντρικής και Aνατολικής Eυρώπης στην E.E. φαίνεται να αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση για την ενίσχυση της δημοκρατίας, της σταθερότητας και της ευμάρειας σε μια πολιτικά ενωμένη Eυρώπη.

Η ένταξη στην E.E. και όλων των βαλκανικών χώρων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προέκυψαν από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, είναι η καλύτερη κίνηση για να εξαλειφθούν οι πηγές αστάθειας στην περιοχή.

Η Μεσόγειος βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των προαναφερθέντων καθοριστικών για το μέλλον της ΕΕ ζητημάτων, καθιστώντας την «Ένωση για τη Μεσόγειο» το νέο μεγάλο στοίχημα της ΕΕ μετά τη διεύρυνσή της προς την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ: ΤΟ ΝΕΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ[3]

Το ιδιαιτέρως φιλόδοξο πρόγραμμα για την «Ένωση για τη Μεσόγειο» επιδιώκει την σύσφιξη των δεσμών μεταξύ της ΕΕ και των παροικούντων τη Μεσόγειο γειτόνων της, προωθώντας την ενεργό συμμετοχή (μέσω της διπλής προεδρίας και κοινών αρμοδιοτήτων/υποχρεώσεων) και των 43 κρατών της νέας «ένωσης» σε ένα ευρύτερο πλαίσιο προσπαθειών για την εδραίωση της ειρήνης, του κράτους δικαίου, της αλληλεγγύης και της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης στην περιοχή.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής του Παρισιού, οι αρχικοί τομείς της νέας πρωτοβουλίας για την ευρωμεσογειακή συνεργασία αφορούν

α) την απορρύπανση της Μεσογείου,

β) την ανάπτυξη θαλάσσιων και οδικών αξόνων για την ενδυνάμωση της κινητικότητας εμπορευμάτων και πολιτών,

γ) την προώθηση προγραμμάτων για την ηλιακή ενέργεια στα νότια παράλια της Μεσογείου,

δ) την εκπαιδευτική συνεργασία,

ε) την υποστήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω της Mediterranean Business Development Initiative, και

στ) την πολιτική προστασία και αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.

Η Ελλάδα, από την πρώτη στιγμή, αποτέλεσε θερμό υποστηρικτή της πρωτοβουλίας του Γάλλου Προέδρου, καθώς, ως ένα από τα μεσογειακά κράτη-μέλη της ΕΕ, έχει άμεσα συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή και διατηρεί ιστορικούς δεσμούς φιλίας με τους μεσογειακούς λαούς, ενώ διαχρονικά υποστηρίζει και επιδιώκει την ειρηνική και πολιτική επίλυση των προβλημάτων της περιοχής.

Συγκεκριμένα, η ανάπτυξη ενός δικτύου θαλάσσιων διαδρομών στη Μεσόγειο, και ιδιαίτερα στην Ανατολική Μεσόγειο, επιτρέπει στην χώρα μας να ενισχύσει το ρόλο της στις θαλάσσιες μεταφορές και να καταστεί κόμβος για τη θαλάσσια μετακίνηση αγαθών και προσώπων, αξιοποιώντας τους λιμένες της, τις υποδομές της και την ανεπτυγμένη ναυτιλιακή της βιομηχανία.

Παράλληλα, σημαντικό είναι το ελληνικό ενδιαφέρον για την προώθηση προγραμμάτων και σχεδίων συνεργασίας στον τομέα της ηλιακής ενέργειας στο πλαίσιο των προσπαθειών για την ανάπτυξης εναλλακτικών πηγών ενέργειας, ενώ είναι αυτονόητο το έντονο ενδιαφέρον της Ελλάδας για κάθε πρωτοβουλία που αφορά την περιβαλλοντική προστασία της Μεσογείου και την ευρωμεσογειακή συνεργασία σε θέματα πολιτικής προστασίας σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών - των οποίων η χώρα μας είναι συχνά θύμα.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

Η μετανάστευση ως ανεξάρτητη μεταβλητή που συμβάλλει στην διαμόρφωση μιας διαπολιτισμικής κοινωνίας η οποία έχει επιπτώσεις στην εξωτερική πολιτική της χώρας υποδοχής δημιουργώντας μια πολυπολιτισμικής κοινωνίας και μια εκ νέου διαμόρφωση ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

Η εξωτερική πολιτική ολοένα και περισσότερο θα επηρεάζεται από την παρουσία διαφόρων οργανώσεων που θα εκπροσωπούν τα αιτήματα των μεταναστών.

􀁺 Η δημιουργία Lobby ιδιαίτερα όταν αποκτήσουν οι μετανάστες ελληνική

υπηκοότητα

􀁺 Η άσκηση επιρροής μέσω εκλεγμένων αντιπροσώπων

􀁺 Η δυνατότητα άσκησης πιέσεων από τις χώρες προέλευσης

Η μετανάστευση φαίνεται να αλλάζει με γοργούς ρυθμούς την ελληνική κοινωνία και να επαναφέρει τον ελλαδικό χώρο προς την κατεύθυνση της ανάδυσης μιας πολυπολιτιστικής κοινωνίας.

Η προοπτική, επανατοποθετεί την εξωτερική πολιτική σε νέες βάσεις εισάγοντας νέες αντιλήψεις στην εξωτερική πολιτική, ενισχύοντας το ρόλο των μεταναστών στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής και θέτοντας ερωτήματα για τη διατήρηση της εθνικής Ταυτότητας

Μέσα μεταναστευτικής πολιτικής

Απαραίτητα μέσα μεταναστευτικης πολιτικης στην Ελλάδα θα πρέπει να είναι:

1. Αυστηρότεροι συνοριακοί έλεγχοι

2. Εξαναγκαστικός επαναπατρισμός

3. Κυρώσεις και κίνητρα

4. Χρησιμοποίηση από τις χώρες εγκατάστασης και προέλευσης

5. Νομιμοποίηση

Η μεταφορά μεταναστών από χώρες προέλευσης και υποδοχής δημιουργούν ζητήματα διατήρησης εθνικής ταυτότητας, πολιτικής σταθερότητας, δημόσιας τάξης

Καθώς κα οικονομικής και κοινωνικής συνοχής. Αυτό σημαίνει ότι για να υπάρξει εσωτερική ασφάλεια να υπάρξουν σαφείς αντιλήψεις για εθνική ταυτότητα με ταυτόχρονη μεταβολή της οικονομικής και κοινωνικής ισορροπίας ενώ να εξισσοροπιστούν οι πιέσεις στο πολιτικό σύστημα και φαινομένων ξενοφοβίας με τη δημιουργία μιας πολύ-πολιτιστικής κοινωνίας

________________________________

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

[1] Καρκαλέτση Σταύρου ιστορικού – συγγραφέα Εξωτερική πολιτική: ζητείται διάρκεια 1. Ιανουαρίου 2009 http://www.metopo.gr/article.php?id=3541

[2] Σε αντίθεση με την επιθετικότητα των ΗΠΑ, η Ρωσία λειτουργεί ως παράγων σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή μας. Διαρκώς ανερχόμενη, εξισσοροπεί ως ένα σημείο την αναγκαιότητα για περιορισμό των αμερικανικών τυχοδιωκτισμών.

[3] Σταϊκούρας Χρήστος, Βουλευτής Φθιώτιδας Ν.Δ. - Επίκουρος Καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών άρθρο στην εφημερίδα "Απογευματινή" της Κυριακής στις 20/07/08

Α "ΚΑΥΤΑ ΜΕΤΩΠΑ" ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ[1]"

Τουρκία – Κυπριακό

Χαμηλούς κατευναστικούς τόνους, με αμφίβολο όμως αποτέλεσμα, επιχειρεί να κρατήσει η Αθήνα σε ένα μπαράζ ενεργειών της Τουρκίας που δοκιμάζουν τα αντανακλαστικά, τις αντοχές και ανοχές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Οι προκλήσεις αυτές αφορούν όλο το φάσμα των διμερών σχέσεων και εκδηλώνονται στο Αιγαίο, στη Θράκη, αλλά και στην παρουσία της χώρας μας σε διεθνή φόρα, ενώ οι απαντήσεις που δίνονται δεν φαίνεται να είναι πειστικές.

Ανεδαφικές οι προσδοκίες της ελληνικής κυβέρνησης πως η πολιτική κυριαρχία του Τ. Ερντογάν θα μείωνε την επιθετικότητα της Τουρκίας.

Το κλίμα που δημιουργείται πάντως είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, καθώς το 2009 αποτελεί κομβικό σημείο για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, όπου πέραν των εσωτερικών προβλημάτων και αδυναμιών, ιδιαίτερο ρόλο διαδραματίζει η επίλυση του Κυπριακού, αλλά και οι σχέσεις καλής γειτονίας με ευρωπαϊκές χώρες.

Στην Άγκυρα προσκλήθηκαν πρόσφατα οι μειονοτικοί βουλευτές της Θράκης. Έτσι οι προσδοκίες που υπήρχαν στην Αθήνα ότι η πολιτική κυριαρχία που σταδιακά πέτυχε ο Τ. Ερντογάν θα έφερναν πιο κοντά την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων αποδείχθηκαν ανεδαφικές, καθώς ο Τούρκος ηγέτης στο παιγνίδι ισορροπιών με το στρατιωτικό κατεστημένο φαίνεται ότι έχει παραχωρήσει πλήρως το κεφάλαιο των εξωτερικών σχέσεων, που αφορά την Κύπρο, την Θράκη και το Αιγαίο.

Η υπερπτήση των τουρκικών μαχητικών στο Φαρμακονήσι και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο μεθοδεύτηκε, έφεραν την ελληνική πλευρά μπροστά σε νέα δεδομένα, καθώς επρόκειτο για σαφή ποιοτική αναβάθμιση της παράνομης τουρκικής δραστηριότητας στο Αιγαίο. Την ίδια στιγμή, παρά τη διάθεση υποβάθμισής τους σε «πόλεμο της τσιπούρας», σημειώνονται επεισόδια στην περιοχή των Ιμίων που, απλώς, επαναφέρουν στην επιφάνεια το πρόβλημα αμφισβήτησης ελληνικής κυριαρχίας που θέτει η Τουρκία και δεν αφορούν φυσικά μόνο τις συγκεκριμένες βραχονησίδες, αλλά σχεδόν ολόκληρο το Αιγαίο.

Υποβάθμιση. Το πλέον εντυπωσιακό όμως είναι η προσπάθεια που καταβάλλεται από την Αθήνα να υποβαθμίσει (αν όχι να αποκρύψει) τις συγκεκριμένες τουρκικές προκλήσεις αντί να επιδοθεί σε διεθνή καμπάνια, ώστε να εξηγηθεί η ελληνική θέση έναντι της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο.

Ενώ τόσο για τα επεισόδια παράνομης εισόδου τουρκικών αεροσκαφών στον ελληνικό εναέριο χώρο και υπερπτήσης ελληνικών κατοικημένων νησιών (όπου πρόκειται για οφθαλμοφανή και άνευ αμφισβητήσεως παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων και εδαφικής κυριαρχίας, καθώς αφορά περιοχές εντός της ζώνης των 6 ν.μ. και όχι την περιοχή μεταξύ 6 ν.μ. και 10 ν.μ. την οποία αμφισβητεί επισήμως η Τουρκία) όσο και για τα Ίμια, το τουρκικό ΑΓΕΕΘΑ εκδίδει επίσημες ανακοινώσεις κατηγορώντας την... Ελλάδα για παραβιάσεις, η ελληνική αντίδραση πέραν των διαβημάτων όταν γίνονται (έχει υιοθετηθεί η τακτική περιοδικής υποβολής διαβημάτων συνολικά για αριθμό παραβιάσεων) δεν συνοδεύονται από την οποιαδήποτε δημόσια επίσημη ανακοίνωση.

Έτσι δημιουργείται στη διεθνή κοινή γνώμη η εντύπωση ότι το δίκιο είναι με την πλευρά της Τουρκίας, αφού είναι η μόνη που χωρίς αντίλογο διαμαρτύρεται επισήμως και δημοσίως για παράνομη δραστηριότητα της ελληνικής αεροπορίας ή είσοδο ελληνικών ακταιωρών και αλιευτικών στην περιοχή των «τούρκικων νησίδων Καρντάκ».

Χτυπούν ξανά την ελληνική προεδρία

Ενδεικτικό του κλίματος αντιπαλότητας που καλλιεργείται είναι η τουρκική στάση στον ΟΑΣΕ εν όψει της ελληνικής προεδρίας.

Μετά τη συντονισμένη προσπάθεια σε συνεργασία με ΜΚΟ για τη συκοφάντηση της Ελλάδας ως χώρας που δεν σέβεται τα μειονοτικά δικαιώματα, η Άγκυρα την περασμένη εβδομάδα προέβη σε διπλωματικά ανορθόδοξο διάβημα προς την Ελλάδα με αφορμή τον διορισμό νέων απεσταλμένων της προεδρίας για την προώθηση της μεγαλύτερης ανεκτικότητας και την καταπολέμηση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και των διακρίσεων.

Ένας εκ των τριών «προσωπικών εκπροσώπων της προεδρίας» ήταν ο Τούρκος διπλωμάτης Ομούρ Ορχούν, που είχε ως ιδιαίτερο αντικείμενο την αντιμετώπιση της μισαλλοδοξίας και των διακρίσεων εναντίον των μουσουλμάνων. Η θητεία τους είχε ανανεωθεί από το 2005 και έληξε στο τέλος του 2008. Σύμφωνα με πληροφορίες η ελληνική αντιπροσωπεία στον ΟΑΣΕ, υπό την πρέσβη κ. Μαρινάκη έπειτα από συνεννοήσεις με τις άλλες μόνιμες αντιπροσωπείες, κατέληξε στην απόφαση να μην ανανεωθεί η θητεία των τριών εκπροσώπων (καθώς θα δινόταν η εντύπωση ότι δημιουργούνται προσωποπαγείς... θεσμοί στον ΟΑΣΕ) και να διορισθούν άλλοι στις θέσεις τους.

Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την αντίδραση της Άγκυρας, η οποία έσπευσε να επιδώσει και διάβημα διαμαρτυρίας στην ελληνική πρεσβεία, υποστηρίζοντας έτσι ότι η Ελλάδα επιχειρεί να μεταφέρει στον ΟΑΣΕ τα διμερή προβλήματά της... Μάλιστα, ο κ. Ορχούν θεωρώντας τη θέση που κατείχε ως «εργαλείο» άσκησης τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, είχε ενημερώσει την Αθήνα από το φθινόπωρο ότι προτίθεται να περιοδεύσει στη Θράκη για να συντάξει έκθεση για τη μειονότητα.

Παιχνίδι μειονοτικών εντυπώσεων

Σε συμβολική κίνηση της τουρκικής ηγεσίας, κρατώντας ψηλά το μειονοτικό θέμα, κάλεσε παραμονή Χριστουγέννων στην Άγκυρα την πολιτική ηγεσία της μειονότητας της Θράκης και για πρώτη φορά στην αντιπροσωπεία συμπεριελήφθησαν εκτός των ενεργών βουλευτών και όλοι οι πρώην μειονοτικοί βουλευτές, οι οποίοι διεκτραγώδησαν την κατάσταση της μειονότητας με αναφορά στον νόμο για τη διαχείριση των βακουφικών περιουσιών και επέμειναν στο θέμα της εκλογής μουφτήδων, όπου με τη συμπαράσταση και τουρκικών παραγόντων υιοθετείται η σκληρή στάση, η διεκδίκηση δηλαδή εκλογής των μουφτήδων χωρίς προηγούμενη κατάργηση των δικαστικών αρμοδιοτήτων τους.

Η πρόσκληση των βουλευτών στην Άγκυρα δεν είναι άσχετη με τον γενικότερο σχεδιασμό της τουρκικής κυβέρνησης για το δύσκολο διπλωματικά 2009, όπου αναμένεται να επαναξιολογηθεί η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας και εκ των πραγμάτων θα υπάρχει κλίμα αντιπαράθεσης με την Ελλάδα.

_________________________________

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

[1] Οι προκλήσεις για την ελληνική εξωτερική πολιτική (εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος):http://strategy-geopolitics.blogspot.com/2008/08/t.htm

Στο υπουργείο Εξωτερικών, πάντως, γνωρίζουν ότι αυτό δεν σημαίνει ότι η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας θα αποκτήσει μια νέα δυναμική ή ότι θα αρθούν οι επιφυλάξεις των Ευρωπαίων εταίρων, ούτως ή άλλως η πολιτική της διεύρυνσης της Ε.Ε. θεωρείται μετά το ιρλανδικό δημοψήφισμα «κλινικά νεκρή». Επιπλέον, το γεγονός ότι στην Τουρκία απετράπησαν τα χειρότερα και ότι ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βγαίνει σχετικά ενισχυμένος από αυτή τη σύγκρουση δεν σημαίνει και άρδην βελτίωση του κλίματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, κάτι που φανερώνει ότι η ελληνική διπλωματία θα παραμείνει εξαιρετικά προσεκτική. Εκεί που διαγράφονται θετικότερες προοπτικές και είναι πιθανόν να αναπτυχθεί μια θετική δυναμική, η οποία θα επηρεάσει θετικά όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, είναι στο Κυπριακό. Οι συνομιλίες ανάμεσα στους Χριστόφια και Ταλάτ θα ξεκινήσουν το Σεπτέμβριο, δίχως την απειλή μιας παρατεταμένης κυβερνητικής αστάθειας στην Τουρκία. Και στη Λευκωσία, πάντως, στο επιτελείο του Κύπριου Προέδρου είναι εξαιρετικά συγκρατημένοι, έχουν βάσιμους λόγους να πιστεύουν ότι η άλλη πλευρά θα κάνει ένα βήμα πίσω πριν από τη λύση. Ωστόσο, αν οι αισιόδοξες προβλέψεις επαληθευτούν και υπάρξει τελικά λύση στο Κυπριακό, τότε δημιουργείται εκ των πραγμάτων μια δυναμική συνολικής διευθέτησης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ακόμα και μέσω του Δικαστηρίου της Χάγης.

Κυπριακή Δημοκρατία

Kıbrıs Cumhuriyeti (τουρκικά)
Κύπρος

Έκκληση στις δύο κοινότητες της Κύπρου να αδράξουν τη μοναδική ευκαιρία που παρουσιάζεται φέτος για την επίλυση του Κυπριακού και την επανένωση της νήσου, απηύθυνε ο αρμόδιος για τη Διεύρυνση Επίτροπος της Ε.Ε., Ολι Ρεν[1].

«Υπάρχει μια μοναδική ευκαιρία φέτος, για επανένωση της Κύπρου και τερματισμό αυτής της μακρόχρονης διαμάχης σε ευρωπαϊκό έδαφος», επεσήμανε ο κ. Ρεν, σε συνέντευξη Τύπου μετά τις χωριστές συναντήσεις που είχε με τον πρόεδρο Χριστόφια και το Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, τονίζοντας πως «αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί».

«Είναι απαραίτητο -υπογράμμισε- η επανενωμένη Κύπρος να μπορεί να μιλά με μια φωνή στις δομές λήψης αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης» και διαβεβαίωσε ότι «η Ε.Ε. και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στηρίζουν πλήρως αυτή τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων για συνολική διευθέτηση».

«Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προσαρμόσουμε τους όρους μιας λύσης, σε ευθυγράμμιση με τις βασικές αρχές στις οποίες εδράζεται η Ε.Ε.», πρόσθεσε ο Φινλανδός Επίτροπος, λέγοντας πως είναι υπέρ μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

Σε ερώτηση για το τι μπορεί να πράξει η Ε.Ε. ώστε να συμβάλει στη γεφύρωση της διαφοράς στην προσέγγιση των δύο κοινοτήτων και της Τουρκίας, ο κ. Ρεν απάντησε ότι «οι δύο ηγέτες στην Κύπρο έχουν βρει κοινό έδαφος για τη βάση της λύσης σε ό,τι αφορά τη διακυβέρνηση και αυτό είναι σίγουρα καλοδεχούμενο, αν και ίσως κάποια θέματα παραμένουν ακόμα ανοικτά αναφορικά με αυτό το κεφάλαιο».

Αναφέρθηκε επίσης στην πρόσφατη συνάντηση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν πριν από μερικές και υπογράμμισε τη σημασία της δυναμικής στήριξης από την Τουρκία για μια συνολική λύση, σε ευθυγράμμιση με το τι θα συμφωνήσουν οι δύο ηγέτες και οι δύο κοινότητες.

«Είναι βεβαίως, σημαντικό η Τουρκία να συμβάλει σε μιαν ευνοϊκή πολιτική ατμόσφαιρα για να βοηθήσει στην επίτευξη συνολικής λύσης στην Κύπρο», σημείωσε ο κ. Ρεν, επισημαίνοντας πάντως πως «αυτό που μετρά είναι ότι οι δύο ηγέτες κατάφεραν να συμφωνήσουν στις πολιτικές βάσεις μιας επανενωμένης Κύπρου, αν και υπάρχουν ακόμα κάποια θέματα ανοικτά».

2. Σερβία - Βαλκάνια

Η σύλληψη του Ράντοβαν Κάρατζιτς και η παραπομπή του στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, εξασθενησε το του σερβικο εθνικισμο και λύνει τα χέρια της ελληνικής διπλωματίας, ώστε να προωθήσει την επαναπροσέγγιση της χώρας αυτής με την Ευρώπη και να εκτονώσει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα-αγκάθι για την ελληνική διπλωματία του Κοσσυφοπέδιου δηλ την αναγνώριση ή όχι του Κόσσοβου. Πιθανός κίνδυνος στο εγγύς μέλλ,ον οι Σέρβοι να προτιμήσουν να προσεγγίσουν -και σε οικονομικό επίπεδο- χώρες με μεγαλύτερη ισχύ και κύρος από τη δική μας, στα ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων.

Σκόπια

Поранешна Југословенска Република Македонија (ПЈРМ)
Poranešna Jugoslovenska Republika Makedonija (PJRM)
Ish Republika Jugosllave e Maqedonisë (IRJM)
Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας

Η ανάδειξη του ζητήματος «μειονότητας» και «γλώσσας» από τον Γκρούεφσκι δείχνει ότι οι διαπραγματεύσεις για το όνομα πολύ δύσκολα θα καταλήξουν. Παρά τις εσωτερικές αντιδράσεις και την κριτική που υφίσταται από τον πρόεδρο Τσερβένκοφσκι, ο οποίος της καταλογίζει λαϊκισμό, η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ επιμένει στην αδιάλλακτη στάση της. Χθες ο ΥΠΕΞ Μιλόσοσκι τόνισε ότι η χώρα του «σε καμία περίπτωση δεν θα αποδεχθεί επίλυση της εκκρεμότητας της ονομασίας υπό οποιοδήποτε τίμημα» και ότι η ΠΓΔΜ «δεν διαπραγματεύεται την εθνική της ταυτότητα και τη “μακεδονική” γλώσσα».

Και μπορεί η Αθήνα να υποστηρίζει ότι η ΠΓΔΜ είναι εκείνη που επείγεται για τους ευρωατλαντικούς θεσμούς, το βέτο πάντως δεν πέτυχε ακόμα τον στόχο του, που ήταν η επίλυση του ζητήματος της ονομασίας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

" Στις απαρχές της νέας χιλιετίας, είναι αναγκαίο να μετασχηματιστεί η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος σε ένα λειτουργικό εργαλείο για την προώθηση των συμφερόντων με διάρκεια[1].

Η Ελλάδα, ως μέλος της E.E. και συνάμα χώρα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, βασικοί στόχοι και προτεραιότητες της εξωτερικής της πολιτικής, πρέπει να είναι η ενεργη συμμετοχη της, στην προώθηση των αρχών της ειρήνης, της σταθερότητας και της συνεργασίας όχι μόνο στα Βαλκάνια αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου."

ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ

Ιανουάριος 2009

____________________________________

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

“Μια εθνική εξωτερική πολιτική που καθοδηγείται από τις βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της συνεργασίας και της ειρήνης[2]”.

[2]ttp://www.mjourney.com/news/News_from_Greece/781.basikoi_stoxoi_ellhnikhs_e3_politikhs.shtml

------------------------------------

Αρβανίτη Πρεβεζάνου Ευγενία

ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ

Ιανουάριος 2009

____________________________________

Αρβανίτη - Πρεβεζάνου Ευγενία