Νταχάου | evgenia

Η Μ Ε Ρ Ο Λ Ο Γ Ι Ο

Kυριακή, 21 Δεκεμβρίου 2014

Επίσκεψη στο μνημείο του πρώην Στρατοπέδου Συγκέντρωσης του Νταχάου

από Αρβανίτη - Πρεβεζάνου Ευγενία

Η προμετωπίδα όλων των στρατοπέδων συγκέντρωσης σε όλο τον κόσμο είναι το στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου (Dachau ConcentrationCamp). Το δημιούργησαν οι Ναζί το 1933, πάνω στα απομεινάρια ενός εργοστασίου πυρομαχικών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και βρίσκεται στη Γερμανία,περίπου 16 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μονάχου στη νότια Γερμανία.

Το Στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου(γερμ. Konzentrationslager Dachau), ήταν το πρώτο οργανωμένο στρατόπεδο συγκέντρωσης για καταναγκαστική εργασία πολιτικών αντιπάλων και απλών κρατούμενων, του Χιτλερικού καθεστώτος.

Αρχικά φυλακίζονταν Γερμανοί κομμουνιστές, σοσιαλοδημοκράτες, συνδικαλιστές και στην συνέχεια, με την ανάπτυξη της ποινικού σχεδιασμού του Χίτλερ και Χίμλερ, έγινε στρατόπεδο εξόντωσης, όπου θα πέθαιναν Γερμανοί Εβραίοι, μάρτυρες του Ιεχωβά, Ρομά (Τσιγγάνοι), ομοφυλόφιλοι και κατ' επανάληψη εγκληματίες.

Στις 2 Νοεμβρίου 2005, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ κήρυξε την 27η Ιανουαρίου ως Διεθνή Μέρα Μνήμης για τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η απόφαση αυτή καλεί τα κράτη-μέλη να επεξεργαστούν προγράμματα εκπαίδευσης που θα μεταδώσουν στις μελλοντικές γενεές τα διδάγματα του Ολοκαυτώματος και να βοηθήσουν να προλαμβάνονται πράξεις γενοκτονίας.

Το βράδυ του Σαββάτου προς Κυριακή της 2ας Νοεμβρίου 2014, άγνωστοι έκλεψαν από το Νταχάου την σιδερένια πόρτα ύψους σχεδόν δύο μέτρων μαζί με την γνωστή, κυνική επιγραφή Arbeit Macht Frei «η εργασία απελευθερώνει», που βρισκόταν μέσα στους χώρους του στρατοπέδου συγκέντρωσης Νταχάου.

Στην πραγματικότητα, το αντίθετο ήταν αλήθεια. Η εργασία έγινε ακόμη μία μορφή γενοκτονίας, που οι Ναζί αποκαλούσαν «εξόντωση μέσω της δουλειάς».

Με την εισαγωγή τους στα στρατόπεδα, οι εκτοπισμένοι έφταναν με τρένα και ακολουθούσαν, με τάξη και ταχύτητα, τη διαδικασία διαλογής. Οι επιλεγμένοι για το θάνατο (ηλικιωμένοι, άρρωστοι, παιδιά), έφταναν στους θαλάμους αερίων σε τρεις ώρες από την άφιξή τους.

Όσοι γλίτωναν από άμεσο θάνατο και επιλέγονταν ως εργάτες "σκλάβοι", απογυμνώνονταν συστηματικά από την προσωπική τους ταυτότητα. Τα θύματαουσιαστικά ξεκινούσαν μια πορεία προς το θάνατο, στη διάρκεια της οποίας θα εργάζονταν από τις 5 πρωί σε καταναγκαστικά έργα και εργοστάσια, λατομεία, εργοτάξια, σιδηροδρομικές γραμμές, δημόσια έργα, με μόνη τροφή μια σούπα από πατάτες. Έτσι θα προσέφεραν εργασία μέχρι το θάνατό τους, που θα ερχόταν είτε από κακουχίες είτε στους θαλάμους αερίων - όταν πια θα κρίνονταν αδύναμοι για εργασία και θα αντικαθίσταντο από τους νεοαφιχθέντες.

Η λειτουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης ήταν σε όλα τα επίπεδα οργανωμένη, καθώς θεωρούνταν «Τμήμα της εθνικής οικονομίας του Ράιχ». Η βαριά βιομηχανία εκδήλωσε μεγάλο ενδιαφέρον για τους ομήρους των στρατοπέδων, που αποτελούσαν ένα αδιάκοπα ανανεούμενο, φτηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό.

Το συγκεκριμένο στρατόπεδο, χρησιμοποιήθηκε ως μοντέλο για την οργάνωση και την καθημερινή πρακτική του, για όλα τα μεταγενέστερα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης και αποτέλεσε την «ΣΧΟΛΗ ΒΙΑΣ» και κέντρο εκπαίδευσης για τους δεσμοφύλακες στρατοπέδων συγκέντρωσης των SS.

Στον πλήρη κατάλογο που συντάχθηκε από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης, κατεγράφησαν περισσότερα από 1.600 στρατόπεδα συγκέντρωσης της ναζιστικής Γερμανίας.

Την περίοδο 1933 - 1945 καταγράφηκαν επίσημα 206.000 κρατούμενοι - υπήρξαν, όμως, και άλλοι που δεν καταγράφηκαν, όπως πολλοί Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου. Αν και το Νταχάου δεν ήταν στρατόπεδο εξόντωσης, ο αριθμός των κρατουμένων που πέθαναν στο κύριο στρατόπεδο και στα 30 μεγάλα δευτερεύοντα στρατόπεδα από τον Ιανουάριο του 1940 έως το Μάιο του 1945 ανέρχεται σε τουλάχιστον 28.000, στους οποίους θα πρέπει να προσθέσουμε τα άτομα που απεβίωσαν εκεί από το 1933 έως τα τέλη του 1939.

Ακολουθεί φωτορεπορτάζ με συγκλονιστικές φωτογραφίες

από την επίσκεψη μου στο μνημείο του πρώην

Στρατοπέδου Συγκέντρωσης του Νταχάου

Το μνημείο του πρώην Στρατοπέδου Συγκέντρωσης του Νταχάου (Dachau international memorial) ιδρύθηκε το έτος 1965 με πρωτοβουλία και σύμφωνα με τα σχέδια των κρατουμένων που επέζησαν και οργανώθηκαν στη Διεθνή Επιτροπή του Νταχάου, με την υποστήριξη του Κρατιδίου της Βαυαρίας.

Η συγκίνηση και η θλίψη είναι έντονη, ενώ η περιγραφή από τον ξεναγό δημιουργεί έντονα συναισθήματα. Αναρωτιέμαι :

- "Πως μπορεί ένας άνθρωπος στο όνομα μιας ιδεοληψίας για την βελτίωση της ανθρωπότητας,΄να καταστρέφει εκατομμύρια ανθρώπους; "