ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ από τους περιορισμούς που μας βάζει η υλική μας, ανθρώπινη υπόσταση, θα μπορούσαμε όχι απλά να φανταστούμε αλλά να ανακαλύψουμε, πως από το κενό, το τίποτα μα και το παν, δημιουργήθηκε ο κόσμος μας.

Ένας κόσμος μεταβαλλόμενος, εξελισσόμενος και διαρκώς  ανατρεπόμενος, σαν ένα πεδίο όπου παίζεται ένα παιχνίδι με εμάς, παίχτες και δημιουργούς.  Είναι η στιγμή, που συνειδητοποιούμε ότι είμαστε ζώντα ανθρώπινα όντα και ταυτόχρονα θνητά, μέσα στην αθανασία μας, φοβισμένα από την άγνοια μας.

Και όμως, ανακαλύπτοντας και αναδιαμορφώνοντας τις πληροφορίες που λαμβάνουμε  από τους συμπαίκτες μας, μπαίνουμε μέσα στο παιχνίδι  και το ανακατασκευάζουμε με καινούργια δεδομένα, δημιουργώντας και νέες προκλήσεις με ανατρεπτικούς συσχετισμούς. Κοντολογίς, ζούμε καινούργιες περιπέτειες σε νεοσύστατους, δικούς μας κόσμους.

Ερευνώντας το περιβάλλον μου μέσω της διαδικασίας της παρατήρησης,   βιώνοντας ενίοτε ενοχλητικές καταστάσεις, από την εκ γενετής κοσμική τοποθέτηση μου, ως θηλυκή παίκτρια αλλά και κριτής, προσπάθησα να ανακαλύψω ποιοι κατασκεύασαν το σκηνικό αυτού του κόσμου και πόσο επηρεάζουν το τώρα μας.

Εξαρχής όλοι μας, γυναίκες και άντρες, είμαστε αναλώσιμοι παίχτες και παίχτριες ζωής, σε μια σαν σκάκι, οριακή παρτίδα παιχνιδιού, με ταχύτατες εξελίξεις.

Ταυτόχρονα το μυαλό του ανθρώπου, κινείται διπολικά, από την μία,  αυτοκαταστροφικά και από την άλλη,  επιζητά την νίκη, μέσα από ηρωικές, μεγαλόψυχες και υπερβατικά θεαματικές κινήσεις.

Και ενώ όλες οι αντιπαραθέσεις τελειώνουν κάποια στιγμή, μονάχα η αέναη πάλη των φύλων, ανάμεσα γυναίκα και άντρα δεν σταματά. Όλες εναντίον όλων, κινούνται σ' ένα παιχνίδι ανάμεσα αγάπη και μίσος, θυσία και εγωισμό, εξουσία και υποταγή.  

Και το αποτέλεσμα πάντα ίδιο: οι αρσενικοί παίκτες φαντάζουν κατακτητές-νικητές, ενώ σπάνια υπάρχουν νικήτριες ή έστω αναφορές σε κάποιες ηρωίδες, που υπήρχαν από στην απαρχή του παιχνιδιού και αν γίνονται είναι περιορισμένες και κατά το πλείστον λιτές και κυρίως απαγορευμένες. Και όμως οι γυναίκες, δημιούργησαν τον κόσμο ολάκερο, με ένα μονάχα ...«μήλο».

Και εμείς σαν γυναίκες, μάθαμε καλά ότι, οι νικητές καθορίζουν τους κανόνες  και οι  άντρες-νικητές, μέσα από την ψευδαίσθηση της ανωτερότητας τους έναντι των ηττημένων-γυναικών, λατρεύουν να καταστρέφουν και να αποδομούν ακόμα και τους θεές που φτιάχνουν.

Τώρα, αυτή τη στιγμή, ο κόσμος μας αλλάζει και οι άντρες βυθίζονται στην άβυσσο της αυτοκρατορίας τους.

Ποιοι θα καθορίσουν την επόμενη κίνηση της ανθρώπινης φυλής, είτε ως φοβικά-θνητή, είτε ως ηρωικά-αθάνατη. Σαν γυναίκα αναρωτιέμαι:

• - Είμαστε δισεκατομμύρια θηλυκά που συνεχώς μεταμορφωνόμαστε και μεταλλασσόμαστε και κυρίως ισχυροποιούμαστε έναντι των λατρεμένων  μας- και αυτό δεν το ξεχνάμε ποτέ- αρσενικών. Και όμως, όλο αυτό που ζούμε μέσα από την αέρινη φαντασία μας και την καταγεγραμμένη ιστορία, το τώρα και το ύστερα, συνειδητά και ασυνείδητα, είναι τελικά, σχιζοφρενική συμπεριφορά ή παιχνίδι ισοπαλίας;

    Χάσαμε το παιχνίδι από τους άντρες ή απλά τους στήσαμε παγίδα;

Ευγενία Αρβανίτη - Πρεβεζάνου