Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή  για τις κλιματικές αλλαγές

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν)[1] Εκπροσωπεί την Ευρωπαϊκή Ένωση σε διεθνείς διαπραγματεύσεις, για  τις προσπάθειες καταπολέμησης των κλιματικών αλλαγών, που έχουν τεθεί από το Πρωτόκολλο του Κιότο. Είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη νομοθεσίας και άλλων νέων πρωτοβουλιών ενθαρρύνοντας τα κράτη μέλη της Ε.Ε. να τις εφαρμόσουν σε εθνικό επίπεδο, ενώ τέλος, εξασφαλίζει την πραγματική εφαρμογή των υιοθετημένων μέτρων στα κράτη μέλη της Ε.Ε. μέσω ειδικών μηχανισμών εποπτείας.

Οι θέσεις οι οποίες έχουν τεθεί από την Ε.Ε. για τις κλιματικές αλλαγές είναι οι εξής:

•    Η αλλαγή του κλίματος αποτελεί παγκόσμια απειλή και μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά μόνο με την ανάληψη παγκόσμιων πρωτοβουλιών.

•    Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ευθύνεται για το 14% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, δεν μπορεί να κερδίσει μόνη της τη μάχη κατά των κλιματικών αλλαγών.

•    Σύμφωνα με την αρχή των «κοινών, αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών και των αντίστοιχων δυνατοτήτων του Ο.Η.Ε.», τα πλούσια κράτη πρέπει να ηγηθούν των προσπαθειών, για να τιθασευτούν οι κλιματικές αλλαγές, με τη δέσμευση μείωσης των συγκεντρωτικών εκπομπών αεριών του θερμοκηπίου κατά 30% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, έως το 2020.

Στην  προσπάθεια υλοποίησης των θέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής γίνεται:

• Εφαρμογή του «Ευρωπαϊκού Προγράμματος για την Αλλαγή του Κλίματος» [2](μέσα από την μείωση εκπομπής αερίων ρύπων)

• Εφαρμογή ενός «Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών της Ε.Ε»  και κατάλληλη Νομοθεσία με στόχους:

α)   τη μείωση ορίων εκπομπής CO2/ετησίως

β)   την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τα οδικά καύσιμα επιβατικών αεροπορικών και οδικών μεταφορών

γ)    την ανάπτυξη τεχνολογιών δέσμευσης και αποθήκευσης του άνθρακα

δ)    το σχεδιασμό μέτρων προσαρμογής στις αναπόδραστες συνέπειες των κλιματικών μεταβολών.

Επίσης προωθεί την:

• Βελτίωση απόδοσης καυσίμων των νέων αυτοκινήτων

• Ενεργειακή απόδοση των κτιρίων (μόνωση)

• Χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (αιολική, ηλιακή, παλιρροϊκή, βιομάζα (οργανικές ύλες, όπως ξύλο, υποπροϊόντα άλεσης, φυτά, ζωικά περιττώματα κ.λπ.)

• Γεωθερμική ενέργεια (θέρμανση από τις θερμές πηγές ή τα ηφαίστεια)

• Μείωση των εκπομπών μεθανίου από τις χωματερές.

Τέλος, αναλαμβάνει παγκόσμια δράση και βοηθά τρίτες χώρες να αντιμετωπίσουν τις κλιματικές αλλαγές.

Προάγει την συνεργασία για πρακτικές λύσεις που προάγουν την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Σύναψη διεθνούς συμφωνίας, προκειμένου να διασφαλιστεί η αναχαίτιση της παγκόσμιας θέρμανσης, πριν ξεπεράσει τους 2°C, σε σχέση με τα επίπεδα θερμοκρασίας της προ-βιομηχανικής εποχής, με  την εφαρμογή του «Συστήματος ETS» το οποίο αφορούν :

α) Τα μέτρα ενίσχυσης ενεργειακής απόδοσης κατά 20% έως το 2020,

β) την αύξηση του μεριδίου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο 20% έως το 2020 και

γ) τον εξοπλισμό των νέων εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα.

*       Η Επιτροπή προεδρεύει από κοινού με το Μαρόκο στο «Συνασπισμό Ανανεώσιμης Ενέργειας του Γιοχάνεσμπουργκ» (JREC), (με 90 κράτη να συνεργάζονται για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

*       Ιδρύεται το 2006, «Ταμείο Παγκόσμιας Ενεργειακής Απόδοσης και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας» (GEEREF) για την κινητοποίηση των ιδιωτικών επενδύσεων σε προγράμματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στις αναπτυσσόμενες χώρες και στις χώρες με μεταβατικές οικονομίες.

*       Μέσω του «Μηχανισμού Καθαρής Ανάπτυξης» (CDM) γίνεται  μεταφορά προηγμένης τεχνολογίας σε αναπτυσσόμενες χώρες φιλοξενίας και θα τις υποστηρίζουν στην προσπάθεια υιοθέτησης πολιτικών αειφόρου ανάπτυξης.

*       Διακινεί το «Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών της Ε.Ε.» το οποίο επιτρέπει επίσης στις εταιρείες που συμμετέχουν να χρησιμοποιούν τις πιστώσεις CDM και JI για τη συμπλήρωση των επιτρεπόμενων εκπομπών τους.

*       Τέλος, το καλοκαίρι 2006, επιδιώκοντας η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλαγές, για να αυξήσει την επίγνωση των πολιτών για τις κλιματικές καθώς και να τους βοηθήσει να δράσουν αποτελεσματικά για τον περιορισμό τους στην καθημερινότητα ξεκίνησε την  Εκστρατεία

«Πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας!»

[1] Θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με απώτερο σκοπό την προστασία των κοινοτικών συμφερόντων των κρατών μελών της Ένωσης. Ιδρύθηκε το 1951 με έδρα τις Βρυξέλλες, ενώ διατηρεί επίσης γραφεία στο Λουξεμβούργο και αντιπροσωπείες σε όλες τις χώρες της Ένωσης. Η αρμοδιότητά της είναι να προτείνει νέες ευρωπαϊκές νομοθετικές πράξεις, τις οποίες υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτελεί συγχρόνως εκτελεστικό όργανο της Ένωσης, αρμόδιο για την εφαρμογή των κοινών πολιτικών και την εξασφάλιση της εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ενώ παράλληλα διαχειρίζεται τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και τον οικονομικό προϋπολογισμό της.

[2] Tον Οκτώβριο του 1999, το Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διαμορφώσει ένα συνεκτικό και συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσεων και πολιτικών για να επιτευχθεί ο στόχος του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Το 2000, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατάρτισε το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα για την Αλλαγή του Κλίματος (ΕΠΑΚ). Πρόκειται για μια σειρά από πολιτικές και μέτρα σε όλους τους τομείς της οικονομίας, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε διπλάσια μείωση του διοξειδίου του άνθρακα από αυτήν που απαιτεί το Πρωτόκολλο του Κιότο